วิธีการ ผู้ทดสอบถูนิ้วโป้งกับนิ้วชี้หน้าหูผู้ถูกทดสอบเบาๆ (ห่างจากหู - 1 นิ้ว) ทีละข้างทั้งหูขวาและหูซ้าย

            ปัญหาการได้ยินในผู้สูงอายุ อาจถือเป็นปัญหาของญาติหรือคนรอบข้างด้วยเหมือนกัน การที่ผู้สูงอายุมีความสามารถในการรับเสียงลดลงหรือพูดง่ายๆ คือ หูอื้อหรือหูตึง เนื่องจากปัญหาการได้ยินในผู้สูงอายุ เป็นภาวะที่ค่อยเป็นค่อยไป ทำให้ผู้สูงอายุมีคุณภาพชีวิตในการสื่อสารกับผู้อื่นน้อยลง โดยไม่รู้ตัวอาจเกิดปัญหาอื่นตามมาได้ เช่น การที่ต้องตะโกนสื่อสารกันเป็นเวลานาน ทำให้เสียงแหบ เจ็บคอ ไอ และระคายเคืองคอเรื้อรัง เป็นต้น

            ภาวะหูอื้อหรือหูตึง หมายถึง ภาวะที่ความสามารถในการรับเสียงแย่ลง มีการแบ่งระดับความรุนแรงของการเสียการได้ยิน ดังนี้

ระดับการได้ยิน	ระดับความพิการ	ความสามารถในการเข้าใจคำพูด
0-25 dB	ปกติ	ไม่ลำบากในการรับฟังคำพูด
26-40 dB	หูตึงน้อย	ไม่ได้ยินเสียงกระซิบ
41-55 dB	หูตึงปานกลาง	ไม่ได้ยินเสียงพูดปกติ
56-70 dB	หูตึงมาก	ไม่ได้ยินเสียงพูดที่ดังมาก
71-90 dB	หูตึงรุนแรง	ได้ยินไม่ชัด แม้ต้องตะโกน
> 90 dB	หูหนวก	ตะโกน หรือใช้เครื่องช่วยขยายเสียงก็ไม่ได้ยิน